O kanionach, kanioningu i podróżach. Nie tylko dla kanioningowców.
Obejmuje cztery górskie masywy na południu Hiszpanii w okolicach Malagi i Granady: Sierra de Grazelma, Sierras de Tejada, Sierra Nevada, Sierra de Castril. Ciekawy rejon zarówno na wiosnę , jak i jesień. Bardzo zróżnicowane kaniony pod względem trudności.
Film o wiosennych kanionach w południowej Hiszpanii: w Walencji i Andaluzji. Skoków jest mało, ale za to są inne atrakcje.
‚Wąwoźnictwo’ to polski odpowiednik słowa ‚canyoneering’. Ten termin jednak nigdy się nie przyjął (i nie wiadomo nawet, czy ktoś go wymyślił).
Więcej informacji o tym wyjeździe znajdziecie w artykułach: Czajniki z Alicante i Sierra de Castril .
Podróżowanie z jakąś konkretną ideą ma tę zaletę, że można czasami trafić do miejsca turystycznie nieoczywistego .
W końcu października 2015 roku wybraliśmy się do Andaluzji. Pierwszy tydzień wyjazdu spędziliśmy typowo kanionigowo, ale drugi, kiedy całe towarzystwo polskich kanionierów wróciło do Polski, postanowiliśmy spędzić na zwiedzaniu tego zakątka Hiszpanii.
Od pięciu lat zwiedzamy Europę, za pretekst mając pokonywanie kanionów. W tej działalności najważniejszym czynnikiem (obok dobrego zespołu i pięknej pogody) jest poziom wody: czasami jest jej zbyt dużo na bezpieczne działanie, w innym okresie jest sucho – i nie ma zabawy. W związku z tym, w zależności od pory roku wybieramy rejon, taki dla którego stan wody jest akurat optymalny.